گیاهان دارویی
  • هل ... Cardamom

هل ... Cardamom

 


نام گیاه: هل

نام لاتین : Cardamom

  نوع طبع: گرم


ساختارشناسی
گیاهی علفی و دارای ریزوم پایای مفصل‌داری است که همه ساله شاخه‌های هوائی انبوه به ارتفاع ۴ تا ۵ متر از آن خارج می‌شود. ساقه‌های هوائی شبیه برگ به هم پیچیده و به ارتفاع ۲ـ۳ متر که از قاعدهٔ این ساقه یک یا دو ساقهٔ گل دهنده به ارتفاع تا یک متر ظاهر می‌شود. گل‌های آن کوچک به طول ۵ـ ۲/۴cm به رنگ سفید یا سبز روشن و در قسمت مرکز آن به رنگ بنفش است.
میوه هل، بیضی شكل و به رنگ های زرد، سبز یا سیاه بطول 1-2 سانتیمتر است كه نوع سبز آن عطر تندتري دارد.  به‌طور متوسط ۱۵ـ۲۰ (در بعضی کمتر یا بیشتر) دانه معطر و مطبوعی به رنگ قهوه ای در میوه ی آن وجود دارد كه به عنوان ادویه و برای خوشبو كردن نوشیدنی ها و غذاها به مصرف می رسد.
هل، معمولاً برای آن‌که عطر آن حفظ شود به‌صورت میوه و یا کپسول آن نگهداری می‌شود و در مواقع مصرف کپسول را شکسته و دانه‌ها را خارج می‌سازند، پوست کپسول آن نیز دارای اسانس است.
 
ترکیبات گیاه
میوه های خشکیده هل واقعی شامل روغن های ضروری ، رنگدانه ها و پروتئین ها ، سلولز پنتوسان ها ، قند ها ، مواد نشاسته ای ، سیلیکون ، اگزالات کلسیم و مواد معدنی می باشد.
شاخص اصلی کیفیت برای هل که بو و طعم آن را کنترل می کند روغن اسانسی تشکیل دهنده آن می باشد. هل معمولاً محتوی % 7- 5/3 روغن اسانسی می باشد. اجزاء اصلی تشکیل دهنده روغن های هل ؛ سینئول8/1 (%60 -20) و  -aتریپنتیل استات (%53 -20) می باشد .
دیگر مواد تشکیل دهنده عمده و اصلی به قرار زیر می باشد:
لینالین استات ، لینالول ، بورنئول ،-aترپینئول ، a- پینن ، لیمونن و مایرسین
 
نیاز اکولوژیکی

هل در ارتفاع همسطح دریا تا1400 متر رشد می کند و نیاز به دامنه دمایی 10 تا 35 درجه دارد.
برای رونق مطلوب نیاز به 1500 تا 1700 میلیمتر بارندگی در سال می باشد.
این گیاه نیاز به سایه کافی دارد و نور مستقیم سبب کاهش رشد و عملکرد گیاه می شود . این گیاه در وطن اصلی خود زیر سایه ی درختان استوایی رشد می کند برای کشت هل در سطح وسیع ابتدا نیاز به کاشت درختان سریع الرشد با سایه ی کافی می باشد.

 



ادامه مطلب...
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 6 مرداد 1391برچسب:, توسط محمد امین |

ميوه نوعي گياه است كه به فارسي «زنيان» و گياه آن دركتب طب سنتي با نامهاي«انيسون بري» و«كمون حبشي»آورده شده و به فرانسويAmmi به انگليسي Ammiميوه آن را گويند.گياهي است از خانواده Umbellifereraeنام علمي آن Trachyspermum ammi l. spragueو مترادف آن carum copticum l. Benth در برخي مدارك aromaticum L از طرف گياه شناسان مختلف در زمانهاي متفاوت نامگذاري شده است.اين گياه را در بلوچستان با نام هندي آن «اجوان»و همچنين «اسپر كاي»مي شناسند.توجه شود در برخي مدارك طب سنتي براي گياه باديان رومي نيز نام زنيان را مي برند كه با زنيان كه دراين بخش بحث مي شود متفاوت است.
 

مشخصات
 

گياه اجوان يكساله است،بلندي آن كمي از زيره سياه بيشتر و در حدود يك متر ولي از نظر شكل برگ و رنگ گل شبيه زيره سياه است.ساقه آن پرشاخه است.برگهاي آن بريده بريده و نخي شكل مي باشد.گلهاي آن كوچك سفيد است.ميوه گياه كه زنيان ناميده مي شود كوچك ،تخم مغري شكل به رنگ زرد تيره مي باشد و در سطح ميوه 5 خط طولي نازك به رنگ زرد روشن وجود دراد .معطر و بوي عطر تيمول از آن اسشمام مي شود.ميوه وريشه آن در طب سنتي مورد توجه مي باشد.اين گياه بيشتر در مزارع غلات و در پرچينها در نواحي مختلف اروپاي مركزي ،در آسيا در هندوستان ،ايران در مناطق شرقي بلوجستان در هوديان و چاه قنبر مي رويد و نام محلي آن «اجوان»و «اسپر كاي»مي باشد.
 

تركيبات شيميايي
 

از نظر تركيبات شيميايي زنيان (ميوه گياه)داراي 6-4 درصد برحسب مناطق رويش ،اسانس روغني فرار است كه در حدود 55-45 درصد ان را تيمول تشكيل مي دهد.[G.I.M.P]تيمول اسانس معطر آزربه و سي سنبر است كه در آن بخشها مشخصات و فرمول شيميايي آن به تفصيل آمده است.ماده اي است ضد عفوني كننده قوي و معروف در طب سنتي ،به علاوه در اسانس زنيان 20-15 درصد سيمن و بقيه آن آلفا-پي نن ،ديپانتنو... است.
 

خواص و كاربرد
 

زنيان يا تخم گياه از نظر طبيعت مانند زيره ها گرم و خشك است واز نظر خواص ضد اسپاسم ،تونيك ،محرك و بادشكن است و معمولا در تهيه مشمعهايي كه بريا تسكين درد به كار مي رود داخل مي شود.له كرده و كوبيده آن به عنوان داروي استعمال داخلي براي رفع بيماري هاي معده و كبد و ناراحتي گلو و سرفه و روماتيسم تجويز مي شود.زنيان منبع بسيار غني از تيمول ضد عفوني كننده مكعروف است . در هندوستان از زنيان به عنوان ضد عفوني كننده و براي تقويت معده و همچنين به عناون بادشكن و تونيك و براي قطع اسهال و رفع سو هاضمه و دردهاي حاد شكم يا قولنج و معالجه سو تجويز مي شود.ازريشه گياه نيز به عناون مدر و بادشكن به صورت دم كرده مصرف مي شود.مقدار خوراك ان درم صرف داخلي مانند زيره سياه و كمي كمتر ازآن است.بايد توجه شود كه اشخاص گرم مزاج يا از آن استفاده نكنند ويا درموارد لزوم به مقدار كم و توام با گياهان دارويي سرد ميل كنند.
 

نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 6 مرداد 1391برچسب:, توسط محمد امین |
.: Weblog Themes By LoxBlog :.